Vandaag tijdens een healing kwam heel helder naar voren hoe het moment van conceptie zeer bepalend is voor de verdere ontwikkeling in het leven.
Mijn cliënt ondervind weerstand op het gebied van verbinding en zelfvertrouwen, hij heeft volwassen ADHD kenmerken.
Wat ik kon zien is iemand met in wezen een enorme potentie, maar een onvermogen om tot bloei te komen. Er is iets wat de groei blokkeert.
Middels een geleide meditatie kunnen we teruggaan naar het moment van conceptie, een cruciaal punt. Mijn cliënt bleek het product van troost na een enorm verdriet; een overleden kindje. Ouders die zich op dat moment niet emotioneel konden binden en dan fysiek troost bij elkaar zochten. Ouders waarbij door dit verlies de verbinding met hun kinderen verstoord raakte.
Het inzicht hierin bracht bij mijn cliënt begrip waarom emotionele verbinding altijd moeilijk was, of beangstigend. Één van zijn overtuigingen was dat emotionele verbinding tot de dood leidt. Hij ging hierdoor elke vorm van verbinding uit de weg, zelfs verbinding met zichzelf. Verbinding met het 'zelf', de eigen kern is van levensbelang omdat van daaruit alle groei ontstaat. In de kern zit de kiemkracht.
Na deze informatie begrepen en losgelaten te hebben, konden we verder, dieper naar binnen.
Mijn cliënt vond in zijn kern een bolster waarin na opening een zaadje bleek te zitten. Het zaadje mocht nu ontkiemen.
Hij voelde zich tijdens dit proces erg emotioneel, hij voelde de weerstand wegbreken en kon veel belemmerende overtuigingen loslaten. Nadat de wortels van het kiemplantje stevig in de aarde stonden voelde mijn cliënt zich rustiger worden en sterker, zelfverzekerder. Dit straalde hij fysiek ook uit. De drukte en onrust in zijn systeem was verdwenen.
Teruggaan naar het moment van conceptie om daar begrip en healing te brengen betekende voor deze man dat hij eindelijk kon ontkiemen en wortelen.